Legenda głosi, że tę wieś założył syn drwala. Od jego imienia wzięła się nazwa miejscowości
Gniewczyna Łańcucka to wieś w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Tryńcza, położona nad rzeką Mleczką, będącą dopływem Wisłoka. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa przemyskiego. Historia wsi sięga XIV wieku, a jej nazwa ma charakter dzierżawny. Według legendy, osadę w tym miejscu założył w XIII wieku syn drwala Gniewko, a nazwa „Gniewczyna” pochodzi od jego imienia. W 1340 roku ziemie te zostały włączone do Polski przez króla Kazimierza Wielkiego. W 1387 roku, po nadaniu przez królową Jadwigę, przeszły w ręce Jana z Tarnowa. Pierwsza wzmianka o Gniewczynie pochodzi z 1424 roku, a kolejna z 1498 roku, kiedy to Tatarzy usypali kopiec, na którym później wzniesiono kościół. W 1520 roku odnotowano przywilej dla miejscowej parafii.
Ostatnim właścicielem majątku z rodu Tarnowskich był Jan Krzysztof Tarnowski. Po jego śmierci w 1567 roku, dobra przeszły na jego żonę Zofię, a potem na córkę Annę z Kostków, której wnuczka Zofia Ostrogska wyszła za Stanisława Lubomirskiego. W 1622 roku, po śmierci Zofii, dobra przeszły w ręce Lubomirskich. W 1624 roku wieś została zniszczona przez najazd tatarski.
Bogata historia Gniewczyny Łańcuckiej
W 1515 roku wieś pojawiła się w regestrach poborowych, gdzie była zapisana jako „Grzyewszyna” z 14 łanami kmieci i młynem. W 1589 roku zapisano ją jako „Gniewczyna” z 14 łanami i młynem o dwóch kołach. W późniejszych latach Gniewczyna była wymieniana w rejestrach poborowych z lat 1628, 1651 i 1658. W 1674 roku wieś liczyła 180 domów. W pierwszej połowie XX wieku było ich łącznie 400 w obu częściach wsi: Gniewczynie Łańcuckiej i Gniewczynie Trynieckiej.
Nazwa „Gniewczyna Łańcucka” pojawiła się na początku XIX wieku i pochodzi od właścicieli Łańcuta, rodu Potockich. W tym czasie do wsi należał folwark białobrzeski, usytuowany nad Wisłokiem. W 1857 roku wieś liczyła 1003 mieszkańców, a w 1878 roku była własnością hr. Alfreda Potockiego. Wówczas liczyła 1700 mieszkańców i miała jednoklasową szkołę ludową.
W Gniewczynie Łańcuckiej urodzili się m.in. Feliks Młynarski (1884) oraz gen. Antoni Chruściel (1895). Wieś, jak i inne miejscowości nad Wisłokiem i Sanem, może się poszczycić tradycją „Parady Turków” związaną z obchodami Wielkanocy. Zwyczaj sięga czasów Odsieczy Wiedeńskiej w 1683 roku, kiedy żołnierze walczący pod wodzą Jana III Sobieskiego, przebrani za Turków, pełnili wartę przy grobach Chrystusa. Co roku, w Wielką Sobotę i Niedzielę, młodzież z Gniewczyny Łańcuckiej, ubrana w tradycyjne tureckie stroje, w ramach Straży Grobowej, odprawia widowiskową musztrę na placu przy kościele. To wydarzenie jest jednym z ważniejszych momentów wiosennych obchodów w miejscowości.
ZOBACZ: LEGENDA MÓWI, ŻE TĘ WIEŚ NA PODKARPACIU ZAŁOŻYŁ SYN DRWALA. OD JEGO IMIENIA WZIĘŁA SIĘ NAZWA MIEJSCOWOŚCI
