Pierwszymi znanymi właścicielami tej wsi na Podkarpaciu byli bracia Jan i Mikołaj. Ich nazwisko miało trzy wersje
Chotowa to malownicza wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, należąca do gminy Czarna. Jest to miejsce z bogatą historią, której korzenie sięgają końca XIII lub początku XIV wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o Chotowej pochodzi z 1419 roku, kiedy to wieś, wraz z sąsiednią Głowaczową, była częścią dominium Gryfitów. Przez wieki Chotowa przechodziła z rąk do rąk, będąc obiektem licznych przetargów i rodzinnych sporów. Właścicielami wsi byli m.in. bracia Jan i Mikołaj, którzy przyjęli nazwisko Chotowscy, Kotowscy lub Kotkowscy. Według zapisów byli to pierwsi znani właściciele. W tamtych czasach miejscowość nosiła nazwę Kotowa.
Przez kolejne wieki historia Chotowej była ściśle związana z losami właścicieli dworu – najpierw w Słupiu, później w Przyborowiu. W XVIII wieku wieś trafiła w ręce rodziny Pietruskich, a w XIX wieku stała się własnością Bobrownickich, następnie Ankwiczów i Reyów. Ostatnimi prywatnymi właścicielami Chotowej byli Helena z Reyów Jabłonowska i jej mąż, książę Józef Jabłonowski, którzy zarządzali majątkiem aż do jego nacjonalizacji w 1945 roku.
Okres II wojny światowej przyniósł ogromne straty – w wyniku działań wojennych między sierpniem 1944 a majem 1945 roku Chotowa została niemal doszczętnie spalona i zniszczona w 80%. Po wojnie mieszkańcy wzięli się za odbudowę wsi. Stopniowo przywracano jej dawny blask – w latach 60. XX wieku pojawiła się elektryczność, pod koniec stulecia mieszkańcy zyskali dostęp do telefonii, gazu i wodociągu, a w 2005 roku część wsi została skanalizowana.
Polecany artykuł:
Bogata historia Chotowej. Ta wieś na Podkarpaciu zasługuje na uwagę
Chotowa leży na Płaskowyżu Tarnowskim, będącym częścią Kotliny Sandomierskiej. Teren ten rozciąga się między dolinami Dunajca na zachodzie i Wisłoki na wschodzie. Krajobraz w okolicy wsi jest zdominowany przez gleby piaszczyste, a w dolinach rzek można znaleźć bardziej urodzajne tereny, wykorzystywane głównie pod uprawy i pastwiska.
Klimat w Chotowej jest dość łagodny. Położenie wsi na styku Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego sprawia, że warunki pogodowe kształtują się pod wpływem napływających mas powietrza, w tym polarno-morskiego, które stanowi około 60% całkowitego przepływu. Średnia roczna temperatura wynosi około 8°C, a zimy są stosunkowo łagodne – najchłodniejszy miesiąc, luty, przynosi średnie temperatury na poziomie -3°C.
W przeszłości wieś była typowo rolnicza, jednak z biegiem lat coraz więcej mieszkańców zaczęło szukać pracy poza rolnictwem. Obecnie wielu chotowian zatrudnionych jest w dużych zakładach przemysłowych, takich jak fabryka opon T.C. Dębica czy producent farb „Śnieżka”. Coraz więcej osób utrzymuje się także z turystyki – powstają nowe sklepy, a gospodarstwa agroturystyczne przyjmują gości.
Jednym z problemów, który dotyka wieś, jest ukryte bezrobocie – wielu mieszkańców formalnie zajmuje się rolnictwem, jednak z powodu jego niskiej opłacalności ich głównym źródłem dochodu są emerytury lub renty starszych członków rodziny. W latach powojennych liczba mieszkańców wzrosła, co sprawiło, że wieś przez długi czas była stosunkowo młoda. Jednak obecnie widoczny jest trend starzenia się społeczności – coraz mniej osób znajduje tu zatrudnienie, a wielu młodych ludzi decyduje się na emigrację, głównie do Włoch i USA.
Mimo tych zmian Chotowa wciąż zachowuje swój urok i tradycję, przyciągając zarówno mieszkańców, jak i turystów, którzy szukają tu spokoju, pięknych krajobrazów i śladów bogatej historii.
ZOBACZ: Pierwszymi znanymi właścicielami tej wsi na Podkarpaciu byli bracia Jan i Mikołaj. Ich nazwisko miało trzy wersje
