Zarzecze. Studenci UJ dokonali odkrycia archeologicznego podczas prac inwentaryzacyjnych
Takie informacje przekazali muzealnicy z Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich i z Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu, które jest filią jarosławskiej placówki. W muzeum w Zarzeczu oraz tamtejszym kościele pw. Świętego Michała Archanioła właśnie zakończyły się badania naukowe przeprowadzone przez pracowników i studentów Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jak poinformował dyrektor muzeum w Jarosławiu Konrad Sawiński, przeprowadzili oni, pod kierunkiem prof. Rafała Quiriniego-Popławskiego, który jest także zastępcą dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie ds. działalności programowej oraz członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, inwentaryzacje 70 wybranych eksponatów pochodzących z oryginalnego wyposażenia pałacu Dzieduszyckich w Zarzeczu oraz 50 obiektów z wyposażenia kościoła i plebanii, w tym m.in. witraży, mozaiki, odrzwi, monstrancji czy wiekowych ksiąg liturgicznych.
— To właśnie na terenie XIX-wiecznej świątyni dokonano pierwszych, bardzo ciekawych ustaleń, dzięki którym wiedza o tych mało znanych zabytkach Zarzecza zostanie rozpowszechniona — ocenił dyrektor Sawiński.
Kościół w Zarzeczu ufundowała hrabina Magdalena z Dzieduszyckich Morska
Historyczka sztuki z Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu Katarzyna Szarek zwróciła uwagę, że wystrój architektoniczny kościoła jest „raczej eklektyczny”, z elementami neoromańskimi i neogotyckimi. Jak dodała, budowę obecnego kościoła w Zarzeczu rozpoczęła jeszcze w 1840 roku hrabina Magdalena z Dzieduszyckich Morska, ówczesna właścicielka dóbr zarzeckich, twórczyni zarzeckiego pałacu z rotundą w narożu.
— Podobnie jak pałac, również kościół powstawał według planów słynnego Christiana Piotra Aignera. Jednak śmierć fundatorki przerwała prace. Podjął je dopiero w latach 70. XIX wieku hrabia Włodzimierz Dzieduszycki. Prace jednak toczyły się już według nowych projektów lwowskiego architekta Juliana Zachariewicza — opowiadała Szarek. Dodała, że ciekawostką jest to, że Włodzimierz Dzieduszycki sprowadził do kościoła również elementy starsze, niż XIX-wieczne, w tym boczne ołtarze. — Jeden z nich datowany jest na końcówkę XVI wieku. Do Zarzecza trafił z katedry ormiańskiej we Lwowie, której wnętrza były wówczas odnawiane — poinformowała historyczka sztuki.
Polecany artykuł:
Zarzecze. Odkrycia archeologiczne uzupełniają historyczne "białe plamy"
Dyrektor Sawiński zauważył, że przeprowadzone inwentaryzacje i w muzeum, i w kościele objęły zarówno to, co jest znane światu nauki, jak i także takie elementy, które do tej pory nie zostały opisane. Kolejnym odkryciem okazało się, że znajdujący się w tym wykonanym z szarego marmuru i alabastru ołtarzu obraz Matki Bożej Śnieżnej pochodzi z XVII wieku.
— Jest też trzecia kategoria, którą nazywam "odkrywaniem na nowo" tak jak na przykład ołtarze boczne w zarzeckim kościele. Owszem, zostały opisane one kilkadziesiąt lat temu, ale dziś wymagają ponownego przypomnienia ich niezwykłej wartości, a także weryfikacji wiedzy o nich — zaznaczył dyrektor jarosławskiego muzeum. Dodał, że wiedza o tych obiektach jest słabo rozpowszechniona w regionie. — Cieszymy się, że dzięki przeprowadzonym pracom możemy uzupełniać kolejne "białe plamy" — zaznaczył.
