Nazwa tej wsi na Podkarpaciu wywodzi się od łąk leżących na skraju lasu. Pierwsi osadnicy budowali na nich swoje chaty
Pierwsze zabudowania w Niemstowie pojawiły się prawdopodobnie już w XVII–XVIII wieku. Sama nazwa wioski wywodzi się od malowniczych łąk na skraju lasu, które miejscowi nazywali „niemstówkami” – to właśnie tam osadnicy stawiali swoje pierwsze chaty. Pod koniec XVIII wieku osada liczyła około 600 mieszkańców, z czego większość, bo 370 osób, stanowili Ukraińcy.
W tym okresie we wsi działała karczma oraz gorzelnia, a w latach 20. XX wieku Niemstów stał się miejscem hodowli koni pełnej i półkrwi angielskiej. Przez długi czas wieś była własnością znamienitych rodów – najpierw należała do Sieniawskich, później do Czartoryskich, a następnie do rodziny Zamoyskich. W 1895 roku dobra niemstowskie trafiły w ręce barona Hugo Wattmana z Rudy Różanieckiej, który podarował je swojemu zięciowi Zdzisławowi Avenariusowi. To właśnie wtedy rozpoczęto budowę okazałego pałacu, który niestety nigdy nie został ukończony. II wojna światowa przerwała te plany, a budynek uległ częściowemu spaleniu i grabieży.
Jak wygląda historia Niemstowa?
W okresie międzywojennym wieś należała do powiatu lubaczowskiego w województwie lwowskim. W 1921 roku liczyła 191 budynków mieszkalnych i 1130 mieszkańców. Lata wojny odcisnęły piętno na miejscowej ludności – wielu mieszkańców zostało wywiezionych na przymusowe roboty do Niemiec, a w latach 1943–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tu ośmiu Polaków. Po zakończeniu wojny dawne tereny folwarczne przeznaczono pod Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR), wokół którego powstało osiedle mieszkaniowe. Z biegiem lat wieś zyskała nowoczesną infrastrukturę – doprowadzono wodociąg, gaz, kanalizację, a także zbudowano oczyszczalnię ścieków.
Jednym z najbardziej poruszających wydarzeń w najnowszej historii Niemstowa była śmierć porucznika Piotra Mazurka, pochodzącego z tej miejscowości żołnierza, który zginął 12 września 2004 roku podczas misji wojskowej w Iraku.
Polscy mieszkańcy Niemstowa od zawsze należeli do parafii w Cieszanowie, natomiast społeczność ruska – do greckokatolickiej parochii w pobliskim Ułazowie. W 1830 roku parafia w Ułazowie obejmowała także cerkwie filialne w Niemstowie i Moszczanicy. W Niemstowie pierwsza cerkiew stanęła już w 1696 roku, kolejną – drewnianą – zbudowano w 1822 roku, a w 1845 roku powstała następna. W 1912 roku ukończono natomiast budowę murowanej cerkwi filialnej. W latach 20. XX wieku we wsi mieszkało 600 rzymskokatolików i 545 grekokatolików.
Po II wojnie światowej, gdy parafia greckokatolicka przestała istnieć, opuszczona cerkiew została przekształcona w kościół rzymskokatolicki. W 1980 roku erygowano parafię Niemstów, która objęła również Ułazów. Na fundamentach dawnej cerkwi w Ułazowie wybudowano kościół filialny, poświęcony 20 czerwca 1993 roku przez biskupa Jana Śrutwę.
Edukacja w Niemstowie ma długą historię. Pierwsza szkoła powstała tu w 1875 roku jako placówka filialna, a od 1879 roku funkcjonowała jako jednoklasowa, by w 1906 roku przekształcić się w szkołę dwuklasową. Przez lata placówka rozwijała się, jednak w 2012 roku szkoła filialna została zamknięta. W jej miejsce utworzono 6-letnią szkołę niepubliczną, prowadzoną przez Stowarzyszenie Cieszanów.pl. 23 września 2017 roku powołano do życia Zespół Szkolno-Przedszkolny w Niemstowie, który obecnie służy edukacji najmłodszych mieszkańców wsi.
ZOBACZ: Nazwa tej wsi na Podkarpaciu wywodzi się od łąk leżących na skraju lasu. Pierwsi osadnicy budowali na nich swoje chaty
