Na terenie tej wsi na Podkarpaciu istniała stara osada ruska. Zniszczyli ją Mongołowie
Historyczne nazwy tej wsi na Podkarpaciu brzmiały różnie. W 1441 roku pojawiła się nazwa „Bachow”. W 1460 pisano o niej jako „Bachowa”, a w 1851 pojawiła się ukraińska wersja „Вахів (Бахів)”. Nazwa może pochodzić od niemieckiego słowa „Bach” (oznaczającego potok), co mogło nawiązywać do lokalizacji osady nad wodą, lub od polskiego albo niemieckiego nazwiska „Bach”.
Zanim powstał Bachów, w tym miejscu istniała stara ruska osada Stupnica, nadana Kmitom w 1389 roku. Niestety, została zniszczona podczas najazdu Mongołów. Na jej gruzach powstał Bachów – Mogiła. Wspomnienie o Stupnicy przetrwało jednak w lokalnej nazwie przysiółka oraz rzeki przepływającej przez wieś.
W 1441 roku po raz pierwszy pojawiła się wzmianka o Bachowie. Kmitowie lokowali w okolicy nowe miejscowości, które później utworzyły tzw. klucz bachowski. Po śmierci Piotra Kmity i podziale dóbr w 1580 roku Bachów przeszedł w ręce rodzin Barzych i Stadnickich, a w kolejnych wiekach zmieniał właścicieli wielokrotnie – należał m.in. do Drohojowskich, Wolskich, Grochowskich, Ossolińskich, Grabieńskich, Gorzkowskich, Pinińskich, Humnickich oraz Dembińskich.
Polecany artykuł:
Bogata historia Bachowa. Wsi na Podkarpaciu, która zasługuje na uwagę
Pierwsza wzmianka o parafii prawosławnej w Bachowie pochodzi z 1510 roku. W XVIII wieku miejscowy kasztelan Józef Wojciech Grabieński uposażył parafię greckokatolicką, która funkcjonowała aż do II wojny światowej. W 1848 roku zbudowano drewnianą cerkiew pw. Niepokalanego Poczęcia Panny Marii, która stanęła na miejscu wcześniejszej kaplicy ufundowanej przez hrabinę Karolinę Dembińską. Niestety, świątynię rozebrano w czasie wojny.
W Bachowie kiedyś działał także klasztor obrządku wschodniego, po którym pozostała nazwa przysiółka – Manasterz. Ostatni greckokatolicki proboszcz wsi, ojciec Anatol Sembratowicz, został zamordowany przez Armię Krajową w 1945 roku. Dla katolików obrządku łacińskiego najbliższą parafią jest ta w Babicach, gdzie w 1879 roku mieszkało 363 wyznawców tego obrządku.
Podczas II wojny światowej, w 1939 roku, Sowieci wysiedlili mieszkańców Bachowa, gdyż wieś leżała w strefie granicznej oraz na terenie budowy linii Mołotowa. Wielu mieszkańców trafiło na Syberię, a większość domów została rozebrana. Mieszkańcy zaczęli wracać w 1942 roku, próbując odbudować swoje gospodarstwa. Niestety, tragiczne wydarzenia nie ominęły tej miejscowości – w 1943 roku gestapo rozstrzelało żydowską rodzinę, a w latach 1944–1945 nacjonaliści z OUN-UPA zamordowali 23 Polaków, paląc część wsi. 11 kwietnia 1945 roku doszło również do odwetu – oddziały poakowskie oraz polscy chłopi wymordowali ukraińskich mieszkańców Bachowa.
Bachów skrywa w sobie ślady dawnych epok. Archeolodzy odkryli tam kilkanaście stanowisk z okresu prahistorycznego, rzymskiego i wczesnośredniowiecznego. Znaleziono także pozostałości grodziska, co świadczy o bogatej historii tej okolicy. Na terenie dawnego grodziska zachowały się resztki roślinności oraz pomnikowy dąb szypułkowy.
ZOBACZ: W XV wieku ta wieś na Podkarpaciu była własnością Matiasza ze Zboisk. Jego wnuk zapoczątkował słynny ród
