Tę wieś na Podkarpaciu pewien rycerz otrzymał jako dar za zasługi wojenne. Wręczył mu ją Władysław Jagiełło
Choć obecnie to spokojna wieś, Jaćmierz był niegdyś miastem. Lokacja miała miejsce przed 1437 rokiem, a swoje prawa miejskie utracił w 1896 roku. W czasach świetności, na przełomie XVI i XVII wieku, miejscowość znajdowała się w ziemi sanockiej województwa ruskiego, będąc ważnym punktem handlowym. W jej granicach odbywały się jarmarki i targi, które przyciągały kupców z odległych regionów, w tym z Krakowa, Sandomierza czy Węgier. Sprzedawano tu bydło, konie i inne towary, czyniąc z Jaćmierza miejsce tętniące życiem.
W czasach Kazimierza Wielkiego, na terenach dzisiejszego Jaćmierza, zaczęła kształtować się niewielka osada. Jej rozwój nabrał tempa w 1390 roku, kiedy to rycerz Fryderyk Myssnar z Miśnii otrzymał tę wieś jako nagrodę za swoje zasługi wojenne od samego Władysława Jagiełły. W dokumencie nadania, opisującym granice Jaćmierza, pojawia się wzmianka o „Długim Polu” (łac. campum dictum, Długie pole), które stanowiło jeden z charakterystycznych elementów okolicy. Król Władysław nadał osadzie oficjalne przywileje, a jej granice wyznaczono m.in. wzdłuż potoku Siedliska, który prowadził aż do pobliskiego bagna. W XV wieku miejscowość przeszła w ręce rodu Jacimierskich, którego członkowie zapisali się w historii jako właściciele i fundatorzy miejscowego kościoła.
Polecany artykuł:
Bogata historia Jaćmierza
Okres XVI wieku przyniósł Jaćmierzowi zarówno rozwój, jak i wyzwania. Miasto było własnością Stanisława Drohojowskiego, kasztelana przemyskiego. Od czasów lokacji miasta Jaćmierz był znanym ośrodkiem handlowym, gdzie corocznie odbywały się trzy jarmarki – 12 marca, 8 maja i 24 czerwca. Dodatkowo, co tydzień organizowano targi, na których można było kupić bydło, konie oraz różnorodne drobne towary. Miejscowość przyciągała kupców z najodleglejszych zakątków, a jej znaczenie handlowe docenił Ewaryst Andrzej hr. Kuropatnicki. W swoim dziele "Opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi" pod koniec XVIII wieku pisał: „Jaćmierz. Domu Grodzkich; wieś bardziej niż miasteczko, tak sławne ma jarmarki na konie i woły, iż dla koni szlachty i kupców z krakowskiego, sandomirskiego, z Węgier i Galicyi wielka liczba; a dla wołów kupców z Czech, Szląska, Morawy, Polski bardzo wiele bywa.” Dzięki takim wydarzeniom Jaćmierz przez lata był regionalnym centrum handlu, cieszącym się renomą w całej okolicy i poza jej granicami.
Wiek XX przyniósł dramatyczne zmiany. W 1915 roku Jaćmierz został doszczętnie zniszczony przez armię rosyjską. Mimo trudności, w międzywojniu działały tu instytucje takie jak Kasa Stefczyka i Spółdzielnia Rolnicza. Po II wojnie światowej miejscowy majątek został znacjonalizowany.
Dziś Jaćmierz to miejsce, które pamięta swoją historię i pielęgnuje tradycje. Spacerując po tej malowniczej wsi, łatwo wyobrazić sobie czasy, gdy na tutejszym rynku gwar rozmów mieszał się z odgłosami bydła i dźwiękiem kopyt końskich, a Jaćmierz tętnił życiem jako jeden z ważniejszych ośrodków handlowych w okolicy.
ZOBACZ: Jaćmierz - wieś na Podkarpaciu, którą pewien rycerz otrzymał jako dar za zasługi wojenne
