Łopienka - wieś na Podkarpaciu, w której co roku odbywa się tradycyjny odpust
Łopienka, znana przez krótki czas w latach 1977–1981 jako Owczary, to nieistniejąca już wieś w Bieszczadach, położona na terenie województwa podkarpackiego, w powiecie leskim, w gminie Cisna, w pobliżu masywu Łopiennika. Wieś została założona w XVI wieku, około 1543 roku, przez rodzinę Balów. Przez wiele lat funkcjonowała na prawie wołoskim, w granicach ziemi sanockiej, wchodzącej w skład województwa ruskiego. W 1595 roku, po śmierci Mateusza III Bala, jego synowie podzielili między siebie majątek, a w 1598 roku Łopienka przypadła Piotrowi II Balowi. W XIX wieku wieś należała do rodziny Strzeleckich, Męcińskich i Ławrowskich.
Przed wybuchem II wojny światowej, w 1939 roku, Łopienka liczyła 361 mieszkańców. W latach 1946 i 1947 wieś została całkowicie wysiedlona, a budynki z czasem rozebrane. Ocalała jedynie murowana cerkiew greckokatolicka z 1757 roku, która od 1983 roku podlega renowacji. Cerkiew ta figuruje w rejestrze zabytków pod numerem A-708 od 16 marca 1972 roku. Sama Łopienka, wpisana jako „relikt dawnej wsi,” znalazła się na tej liście 4 czerwca 1991 roku pod numerem A-238. W latach 70. XX wieku pojawił się plan utworzenia w Łopience skansenu, jednak nigdy nie został on zrealizowany.
Łopienka była jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie – działała tu rafineria, która jeszcze przed 1884 rokiem obsługiwała kopalnie ropy naftowej z pobliskich miejscowości, takich jak Studenne, Terka, Rajskie i Polanki. Obecnie w dolinie Łopienki funkcjonuje Studencka Baza Namiotowa, oferując schronienie dla turystów odwiedzających ten urokliwy zakątek Bieszczadów.
Odpust wznowiony po latach przerwy. Dla wielu mieszkańców to obowiązek
Po wielu latach przerwy, w 2000 roku wznowiono tradycję odpustów w Łopience. Co roku w pierwszą niedzielę października odprawiane jest tam ekumeniczne nabożeństwo z udziałem duchownych rzymskokatolickich i wschodnich. Na uroczystość przybywają mieszkańcy pobliskich miejscowości, przewodnicy turystyczni, harcerze oraz liczni turyści. Historycznie odpusty w Łopience odbywały się trzy razy do roku: 16 maja na Wniebowstąpienie, 13 sierpnia na Wniebowzięcie NMP i 21 września na Narodzenie Matki Bożej – każde z tych wydarzeń gromadziło tłumy wiernych.
Łopienka była niegdyś jednym z najważniejszych sanktuariów maryjnych diecezji przemyskiej. Przez ponad dwieście lat cudowny obraz Matki Bożej Łopieńskiej przyciągał tysiące pielgrzymów z Polski i Węgier, zarówno katolików, jak i wiernych obrządku unickiego.
Pierwszy powojenny odpust był możliwy dzięki odbudowie cerkwi oraz zaangażowaniu ks. Piotra Bartnika, ówczesnego proboszcza parafii w Cisnej. Od tego czasu co roku, w pierwszą niedzielę października, dolina Łopienki ożywa na nowo, gromadząc licznych pielgrzymów i miłośników Bieszczadów, dla których udział w tym wydarzeniu stał się niemal obowiązkiem.
ZOBACZ: ŁOPIENKA. WIEŚ NA PODKARPACIU, KTÓRA SŁYNIE Z COROCZNEGO ODPUSTU