Ta wieś na Podkarpaciu jest znana w całej Polsce. Wszystko z jednego powodu

Bezmiechowa Górna - wieś na Podkarpaciu, która jest znana w całej Polsce

Bezmiechowa Górna to wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Lesko. Miejscowość stanowi siedzibę parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. W pierwszej połowie XIX wieku Bezmiechowa Górna należała do rodziny Kieszkowskich, w latach 30. XIX wieku właścicielem dóbr był Stanisław Kieszkowski. W 1845 roku wieś została nabyta przez Wacława hr. Lazansky'ego i jego żonę Marię z Gniewoszów, a następnie przeszła na rodzinę baronów Beess. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej byli Heliodor i Gertruda baronowe Beess. W 1881 roku wieś przeszła na własność rodziny Czerkawskich, w 1893 r. właścicielem majątku był Stanisław Czerkawski. Dwór Czerkawskich istniał do końca II wojny światowej, obecnie zachowały się jedynie ślady jego podmurówki.

W okresie II Rzeczypospolitej w Bezmiechowej Górnej za sprawą studentów Politechniki Lwowskiej powstał ośrodek szybowcowy, a następnie szkoła szybowcowa Aeroklubu Lwowskiego. Dzięki sprzyjającym warunkom naturalnym, takim jak korzystne prądy termiczne, możliwe było latanie na tzw. termikę. Pierwsze zawody szybowcowe odbyły się tu w 1929 roku, a obecnie funkcjonuje tu lądowisko Bezmiechowa, zarządzane przez Akademicki Ośrodek Szybowcowy Politechniki Rzeszowskiej im. Tadeusza Góry.

Szybowisko w Bezmiechowej Górnej. To miejsce znane jest w całej Polsce 

W latach 1975–1998 Bezmiechowa Górna należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego. W okresie II Rzeczypospolitej ośrodek szybowcowy (Polska Akademia Szybownictwa) założono na terenie wykupionym od rodziny Czerkawskich. Inżynier Politechniki Lwowskiej Szczepan Grzeszczyk, pionier polskiego szybownictwa, odkrył tu warunki idealne do lotów termicznych. Na lokalnym szybowisku sił w lotnictwie próbowała także Jadwiga Piłsudska, córka marszałka Piłsudskiego. W 1930 roku powstała szkoła szybowcowa Aeroklubu Lwowskiego, a w 1936 roku zorganizowano tu modelarski obóz szybowcowy, przy wsparciu Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Instruktorem szybowcowym od 1936 do 1939 roku był Adam Dziurzyński, a w tym czasie kształciła się tu m.in. Wanda Modlibowska, która w 1937 roku ustanowiła rekord świata w długości lotu szybowcowego kobiet, przebywając w powietrzu ponad dobę.

18 maja 1938 roku Tadeusz Góra, startując z Bezmiechowej, przeleciał 577,8 km na szybowcu PWS-101, lądując w Solecznikach Małych. Za ten wyczyn otrzymał pierwszy w historii medal Lilienthala, przyznany przez Międzynarodową Federację Lotniczą 8 stycznia 1939 roku.

W październiku 1936 roku w Bezmiechowej doszło do tragicznego wypadku lotniczego, w którym zginęło dwóch pilotów szybowców. Stanisław Szczepanowski, inżynier mechanik i podchorąży Wojska Polskiego, zmarł 9 sierpnia 1938 roku w wyniku obrażeń odniesionych po upadku szybowca z wysokości 120 m, spowodowanym oderwaniem skrzydła.

Śmiertelne wypadki zdarzały się również później, m.in. 18 października 2007 roku, 28 października 2013 roku oraz 15 sierpnia 2014 roku.

ZOBACZ: BEZMIECHOWA - WIEŚ NA PODKARPACIU, KTÓRA W CAŁEJ POLSCE SŁYNIE Z JEDNEJ RZECZY