Niezwykłe znalezisko na budowie S19 „Via Carpthia”. Archeologowie pracują na miejscu

2022-07-21 15:28

- Na budowie odcinka drogi ekspresowej S19 „Via Carpathia” między węzłami Rzeszów Południe i Babica trwają badania archeologiczne, w trakcie których odkryto m.in. 11 grobów kultury ceramiki sznurowej – poinformowali pracownicy GDDKiA Rzeszów.

Czy prace archeologiczne przerwały budowę „Via Carpthi”? Bartosz Wysocki z GDKKiA uspokaja, że oczekujący na tę inwestycję drogowcy nie mają powodów do obaw.

- Prace archeologiczne nie wpływają na budowę S19. Budowa trwa, tylko w innym miejscu – tłumaczy Bartosz Wysocki z rzeszowskiego oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Wzorek ze sznurka

Jak wyglądała „produkcja” takich naczyń? Na szyjkach garnków, przed wypalaniem, odciskano sznurek, w taki sposób, aby powstawał wzorek.

- Podczas prac archeologicznych odkryto obiekty pradziejowe związane z osadami (jamy osadowe, paleniska, dołki posłupowe) datowane na epokę neolitu i epokę brązu, epokę wpływów rzymskich, okresu lateńskiego, kulturę łużycką, kulturę przeworską, wczesnego średniowiecza, okresu nowożytnego oraz niekreślone chronologicznie – czytamy w komunikacie GDDKiA.

Najpierw obszar badań archeologicznych obejmował cztery stanowiska: w Niechobrzu (jedno stanowisko), Lutoryżu (dwa stanowiska) i Babicy (jedno stanowisko). Decyzjami Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków obszar do badań został poszerzony. W trakcie nadzoru archeologicznego odkryto też dodatkowe stanowisko w Mogielnicy.

Niezwykłe znalezisko w iglicy kościoła

Szczątki sprzed 2 tys. lat przed Chrystusem

W miejscowości Mogielnica, odkryto 11 grobów kultury ceramiki sznurowej (okres neolitu), składających się z szybu wejściowego, jamy grobowej (niszy) i łączącego je korytarzyka. Pierwotnie przykryte były nasypem kurhanowym, który nie zachował się do naszych czasów. Groby były bogato wyposażone w narzędzia krzemienne, grociki krzemienne do strzał, topory i siekiery kamienne. Ponadto znaleziono liczny materiał ceramiczny zdobiony odciskami sznura.

Archeolodzy datują stanowisko na okres przełomu neolitu i epoki brązu, czyli 2600-2300 lat przed Chrystusem.

Groby bez wątpienia tworzyły cmentarzysko kurhanowe zlokalizowane na kilku sąsiadujących ze sobą wzniesieniach. Pochówki najczęściej były pojedyncze lub podwójne. W jednym przypadku udokumentowano szczątki trzech osób, jednak z bardzo słabo zachowanymi kośćmi.

Materiały z badań zostaną przekazane do Muzeum Okręgowego w Rzeszowie.